You press buttons.
6 years ago
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
(or quasi random rambles on the human condition)
(or quasi random rambles on the human condition)
Ι
ReplyDelete'Έφερες ξανά τη γη μου.
Χώμα αλαφρό και κόκκινο
πατημένο από τύραννους κι εχθρούς
'Έφερες ξανά τις μπόρες
του θαλασσινού φθινοπώρου που ξέπλεναν τη σκόνη
από το πρόσωπο μου
κι ένιωθα κάτω από τη σάρκα
τα ίδια ραχοκόκαλα βουνών
που μέσα από τα χρόνια
κρατάνε την πατρίδα ορθή
ΙΙ
'Έφερες ξανά τη γλώσσα μου.
Λέξεις παλιές, θαμμένες
σ' ερείπια και στάχτες
βγαίνουμε τώρα μες στο φώς
κι αστράφτει η μέρα
όπως όταν πρωτόγινε ο κόσμος.
Μέταλλο λέξεων πρωτογενές
δίψα και επάρκεια
επικοινωνίας.
ΙΙΙ
Έφερες πάλι τη ροή του χρόνου
άλλοτε επιταχύνοντας, άλλοτε
βραδύνοντας τις ώρες
που αρδεύουν τώρα τα χέρσα μου χωράφια
IV
Έφερες ξανά την πόλη μου
που ζει κι αλλάζει μακριά μου
περιέχοντας τα σπίτια μας που χάθηκαν
και το ποτάμι που σκεπάστηκε
V
Έφερες πάλι τ' όνειρο.
Άγνωστη θάλασσα, ανεξερεύνητη
θάλασσα δικιά μου
ηφαιστειογενές νησί
στοίχημα με το θάνατο.
Μην ξέροντας αν θα βουλιάξουμε ξανά
ή αν πιο ψηλά θα αναδυθούμε
(Προαιρετική στάση, Τ.Π)
ΉΘελε να κερδίσει την ελευθερία της-
ReplyDeleteέτσι έλεγε τουλάχιστον,
γεμάτη περιφρόνηση γι'αυτό που ήταν ο κόσμος της
γεμάτη φόβο για ό,τι δεν ήταν κόσμος της.
Ένα διάστημα σχετίστηκε με καλλιτέχνες
κι αριστερούς διανοούμενους.
Έγκαιρα δέχτηκε πως η ελευθερία
εξαρτίοταν από οικονομικούς παράγοντες
(η ομορφιά της μόλις που άρχιζε να φθείρεται).
Παντρεύτηκε στην πρώτη σίγουρη ευκαιρία
και κάθε βράδυ, στο παγωμένο της κρεβάτι
βρίσκει πως η ζωή είναι παράλογη, εχθρική και σύντομη.
(Διέξοδο, Μαθητεία ξανά)
συμβιβασμός και εκλογίκευση απέναντι στο στοίχημα με το θάνατο, από το ίδιο στόμα (χέρι)
ReplyDeleteκαλως ήρθες χχχ